ความหมายของคำว่า ' รำไพ ๑ '

รำไพ ๒
ว. งามผุดผ่อง เช่น รําไพพรรณ.
รำมะแข
ดู ลําแข.
รำมะนา
น. กลองขึงหนังหน้าเดียว รูปกลมแป้น มี ๒ ชนิด ชนิดที่ใช้กับวงลําตัดมีขนาดใหญ่กว่าที่ใช้กับวงมโหรี.
รำมะนาด
น. ชื่อโรคชนิดหนึ่งเกิดตามรากฟัน ทําให้เหงือกบวมเป็นหนอง.
รำมะร่อ
ว. ในระยะทางหรือเวลาอันใกล้จวนเจียน เช่น จะสำเร็จการศึกษาอยู่รำมะร่อ จะถึงบ้านอยู่รำมะร่อ, รอมร่อ ก็ว่า.
รำยวน
ก. ห้อยย้อย.
รำย้อย
ก. ห้อยย้อย.